Koekhappen, wie kent het niet? Geblinddoekt, met je handen op je rug probeer je een stuk ontbijtkoek op te eten, terwijl omstanders je aanmoedigen.

Eigenlijk lijkt dit best op het aanhappen van een baby aan de borst. Je moet zoeken naar de tepel, je hoofd achterover doen (als de koek op de goede plek hangt) en een hap nemen.

Stel je nou eens voor, dat je daar staat. Je weet ongeveer waar die koek hangt, dus je gaat op zoek. Ineens voel je iets tegen je wang - oh dat zal het zijn. Mmm, nee toch niet, het was iets anders.  Dan pakt iemand je hoofd vast en begint je te sturen. Neee, dat wil ik niet, ik was op zoek naar die koek, en die bungelt ergens boven mijn hoofd. Want dat ruik je, en heel af en toe voel je hem eventjes. Je moet je handen op je rug houden. Met een beetje pech zitten ze nog vastgebonden ook. Maar wat zou het makkelijk zijn als je je handen even mag gebruiken om te voelen waar die koek nou precies hangt. Oh, kijk, nu komt iemand je even helpen. Je voelt een hand achter je rug die je rustig de goede kant op stuurt. Dáár is die koek, eindelijk. Je doet je mond open en neemt een grote hap.

Voor een pasgeboren baby is het aanhappen eigenlijk een beetje als koekhappen. Het helpt als je niet teveel prikkels krijgt die je af kunnen leiden of de verkeerde kant op sturen.

Als het aanhappen niet goed lukt, probeer dan eens om vanuit je kindje te kijken. Wat voelt je baby? Snapt ie wel waar de tepel is?

Zoek naar een houding en een manier van aanleggen waarbij je kindje zo min mogelijk in de war raakt van alle prikkels. De biologische houding (of achterover leunend voeden) is er één van.

Heb je hier hulp bij nodig, bel dan gerust voor een afspraak.

(foto Benelux Press)